ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ

ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ

Ἀγ.Ἰωάν.Χρυσ. Ἡ ἀγάπη εἶναι ὅλων τῶν ἀρετῶν ἡ ρίζα, ἡ μητέρα, ἡ πηγή, ἡ βασίλισα, ἡ κορωνίδα, ἡ κορυφή, ἡ ἀσφάλεια. Π.Ἀνθ.Ἀγ.Ι.Χρυσοστ.Α-26

Ἀγ.Ἰωάν.Χρυσ. Οἱ ἰδιότητες τῆς ἀγάπης εἶναι : Εἶναι ἔμφυτη στὸν ἄνθρωπο, εἶναι ταπεινή, εἶναι γενναιόδωρη, εὐεργετεῖ, δὲν ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, εἶναι ἀκούραστη, δὲν εἶναι μόνο λόγια ἀλλὰ καὶ ἔργα. Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-32

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ ἀνυψώσει τόσο τὴν ψυχὴ καὶ νὰ τὴν γεμίσει ἡδονή, ὅσο τὸ νὰ ἀγαπάει καὶ νὰ ἀγαπιέται εἰλικρινά.  Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-190

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Κι ἂν ἀκόμη δὲν εὐεργετηθήκαμε καθόλου ἀπὸ κάποιον, ἀλλὰ ἀκοῦμε ὅτι μας ἀγαπάει, μᾶς ἐπαινεῖ καὶ μᾶς θαυμάζει, ἀμέσως προκολλόμαστε σ' αὐτὸν καὶ τὸν δεχόμαστε σὰν εὐεργέτη μας. Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-213

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ἡ γνήσια ἀγάπη ἀπαιτεῖ πολὺ κόπο. Γιατί πές μου, ὅταν ἄπειροι παράγοντες προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν ἀγάπη κι ἐμεῖς ἀντιστεκόμαστε σ΄ὅλους αὐτούς, δὲν εἶναι κόπος; Π.Ἀνθ.Ἀγ.Ι.Χρυσοστ.Α-224

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Δὲν ὑπάρχει κανείς, πού, ἐνῶ ἀγαπιέται, θὰ θελήσει νὰ μισεῖ. Π.Ἀνθ. Ἀγ.Ι. Χρυσοστ. Α-200

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Νὰ μισοῦμε τὴν κακία, ἀλλὰ νὰ ἀγαποῦμε τοὺς κακούς. Ἡ συμπάθεια πρὸς τοὺς παρεκτραπέντες τοὺς βοηθεῖ νὰ ἐπανασυνδεθοῦν μὲ τὸ σῶμα τῆς ἐκκλησίας. Π.Ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Α-34

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ὅλα τὰ κατορθώματα χωρὶς τὴν ἀγάπη εἶναι μάταια. Ἂν δὲν ἀποκτήσουμε τὴν τέλεια ἀγάπη, δὲν μᾶς σῴζει οὔτε ἡ ἀκτημοσύνη οὔτε τὸ μαρτύριο. Π.Ἀνθ.Ἀγ.Ι.Χρυσοστ.Α-38

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Δὲν ὠφελοῦν τίποτε ὅλες οἱ ἄλλες ἀρετὲς καὶ ὅτι ὅλα ἐκεῖνα διαλύονται, ὅταν δὲν γίνονται μὲ ἀγάπη. Ὅλες τὶς ἀρετὲς ἡ ἀγάπη τὶς δένει καὶ τὶς ἐνισχύει· ὁποιοδήποτε ἀγαθὸ κι’ ἂν ἀναφέρεις, ὅταν ἀπουσιάζει ἡ ἀγάπη, δὲν ἀξίζει τίποτε, ἀλλὰ εὐτελίζεται... Καὶ στὴν περίπτωση τοῦ σώματος, κι’ ἂν ἀκόμη εἶναι μεγάλα τὰ ὀστά, ἂν λείπουν οἱ σύνδεσμοι, δὲν ὑπάρχει κανένα ὄφελος. Ὁποιαδήποτε κατορθώματα κι’ ἂν ἔχει νὰ παρουσιάσει κανείς, ὅλα εἶναι μάταια, ὅταν δὲν ὑπάρχει ἡ ἀγάπη. Π.Ἀνθ.Ἀγ.Ι. Χρυσοστ.Α-207

Ἀββᾶ Κασσιανοῦ. Ἐφ’ ὅσον δὲν πραγματοποιήσωμεν τὴν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον ἀγάπην, ματαίως καμαρώνομεν διὰ τὴν νησείαν μας, τὴν ἀκτημοσύνην μας, τὴν ἀγρυπνίαν μας, τὴν ἀνάγνωσιν τῶν γραφῶν, ἐπειδὴ δὲν ἔγκειται εἰς αὐτὰ ἡ τελειότης, ἀλλὰ δι’ αὐτῶν δύναται κανεὶς νὰ τὴν ἐπιτύχῃ. Εὐεργετινός Γ-383

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὅστις λοιπόν δὲν ἀγαπᾶ τὸν πλησίον αὐτοῦ, ἀλλά μάλιστα καὶ βλάπτει αὐτόν, ἐκείνος οὔτε καὶ τὸν Θεὸν ἀγαπᾶ. «Ἐάν τις εἴπη, ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεὸν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ μισῆ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ὅν ἑώρακε, τὸν Θεὸν, ὅν οὐχ ἑώρακε, πῶς δύναται ἀγαπᾶν;» (Α Ιωάν. δ. 20). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 419

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ὁ μὲν ἕνας ἀγαπάει, ἐπειδὴ τὸν ἀγαποῦν· ὁ δὲ ἀγαπάει, ἐπειδὴ τὸν ἐτίμησαν, ὁ δὲ ἄλλος, ἐπειδὴ ὁ τάδε τοῦ φάνηκε χρήσιμος σὲ κάποια ἄλλη βιοτικὴ ὑπόθεση· καὶ ἄλλος ἀγαπάει γιατί τοῦ πρόσφεραν κάποια ἄλλη παρόμοια ὑπηρεσία. Εἶναι ὅμως δύσκολο νὰ βρεῖς κάποιον, ποὺ νὰ ἀγαπάει τὸν πλησίον εἰλικρινὰ καὶ ὅπως πρέπει νὰ τὸν ἀγαπάει, χάριν τοῦ Χριστοῦ. Γιατί οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι συνδέονται φιλικὰ μεταξὺ τοὺς ἐξ αἰτίας ὑλικῶν συμφερόντων. Π.Ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Α-254

Εὐαγρίου. Ἡ ἀγάπη μοιράζει τὸν ἄνθρωπο σὲ τρία πρόσωπα· ὁ ἕνας ἀγαπᾷ αὐτὸν ποῦ ἁγαπᾷ γιὰ χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄλλος τὸν ἀγαπᾷ ἐπειδὴ εἶναι πλούσιος, γιὰ νὰ πάρει ἀπ’ αὐτὸν δῶρα, καὶ ὁ ἄλλος μὲ πάθος. Καὶ αὐτὸς ποῦ ἀγαπᾷ εἰλικρινὰ τιμᾷ αὐτὸν ποὺ ἀγαπᾶ, ὁ ἄλλος τὸν ἀγαπᾷ ἀπὸ πλεονεξία, καὶ ὁ τρίτος γιὰ τὴν ἡδονή. Ἔργα Ἀγ.Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6,211

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Τὴν ἀγάπη δὲ τὴν γνήσια τὴν ἀποδεικνύει ὄχι ἡ συμμετοχὴ σὲ τραπέζια, οὔτε ὁ ἁπλὸς χαιρετισμός, οὔτε τὰ κολακευτικὰ λόγια, ἀλλὰ τὸ νὰ διορθώσουμε τὸν πλησίον καὶ νὰ φροντίσουμε γιὰ τὸ συμφέρον τοῦ τὸ νὰ σηκώσουμε αὐτὸν ποὺ εἶναι πεσμένος, τὸ νὰ δώσουμε χέρι βοηθείας στὸν ἁμαρτωλὸ ποὺ παραμέλησε τὴν σωτηρία του, καὶ νὰ ἐπιζητήσουμε πρὶν ἀπὸ τὰ δικά μας ἀγαθὰ τὰ τοῦ πλησίον μας. Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-205

Ἄγ.Ἰωάν.Χρύσ. Αὐτὸ εἶναι δεῖγμα γνήσιας ἀγάπης . ''Γιατί ἡ ἀγάπη δὲν ζητάει τὰ δικά της συμφέροντα'', ἀλλὰ πρὶν ἀπὸ τὰ δικά της φροντίζει διὰ τὰ συμφέροντα τοῦ πλησίον, ὥστε διὰ τῶν ἄλλων νὰ φροντίσει τὰ δικά της.   Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-205

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Αὐτὸς ποὺ ἀγαπάει, δὲν ἐπιθυμεῖ μόνον νὰ διατάσσει, ἀλλὰ καὶ νὰ διατάσσεται . καὶ χαίρεται περισσότερο ὅταν διατάσσεται, παρὰ ὅταν διατάσσει.  Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-214

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ὅποιος ἀγαπάει, θέλει περισσότερο νὰ εὐεργετεῖ παρὰ νὰ εὐεργετεῖται... Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπάει, ἐπιθυμεῖ νὰ εὐεργετεῖ τὸν ἀγαπώμενο, δὲν θέλει ὅμως νὰ φαίνεται ὅτι εὐεργετεῖ. Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Α-214

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Τὸ ἰδιαίτερο χαρακτηριστικὸ ἐκείνου ποὺ ἀγαπάει εἶναι τοῦτο, νὰ μὴν ἀπομακρύνεται ποτὲ ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἀρέσουν στὸν ἀγαπημένο.  Π.Ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Ἅ-215

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Αὐτὸ πρὸ πάντων εἶναι γνώρισμα ἐκείνου ποὺ ἀγαπάει, τὸ νὰ διηγεῖται συνεχῶς τὶς εὐεργεσίες καὶ νὰ νιώθει ὑπερηφάνεια γι’ αὐτὲς· γιατὶ κι’ αὐτὴ ἡ διήγηση γίνεται βέβαια ἀπὸ ἀγάπη, καὶ αὐτὴ ἡ ἴδια πάλι ἀνάβει τὴν ἀγάπη. Π.Ἀνθ. Ἀγ.Ι. Χρυσ.Α-212

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Αὐτοὶ ποὺ ἀγαποῦν εἶναι περισσότερο φιλόστοργοι ἀπὸ τοὺς πατέρες. Καὶ ὅπως αὐτοὶ ποὺ ἀγαποῦν τὰ χρήματα δὲν θὰ προτιμοῦσαν ποτὲ νὰ δαπανήσουν χρήματα, ἀλλὰ θὰ θεωροῦσαν περισσότερο εὐχάριστο νὰ στερηθοῦν, παρὰ νὰ δοῦν τὰ χρήματα νὰ λιγοστεύουν, ἔτσι καὶ αὐτὸς ποὺ ἀγαπᾶ πολὺ κάποιον, θὰ προτιμοῦσε νὰ πάθει ἄπειρα κακὰ παρὰ νὰ δεῖ αὐτὸν ποὺ ἀγαπᾶ ζημιωμένο. Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-215

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Μόνο ἐκεῖνος ἀγαπάει ἀληθινά, ποὺ ἐπιδιώκει ὅσα συμφέρουν τὸν ἀγαπώμενον . ὅποιος δὲν ἐπιδιώκει τὸ καλό του ἀγαπώμενου κι ἂν μυριάκις λέγει ὅτι ἀγαπᾶ, εἶναι ὁ χειρότερος ἀπὸ ὅλους τους ἐχθρούς. Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-223

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Αὐτὴ εἶναι εἰλικρινὴς ἀγάπη καὶ ἀγάπη πραγματική, ὅταν χωρὶς νὰ εἴμαστε καθόλου χρήσιμοι σ' αὐτὸν πού μας ἀγαπᾶ, ἐν τούτοις ἀγαπιόμαστε ἀπ' αὐτόν. Γιατί μας ἀγαπᾶ ὄχι γιὰ νὰ λάβει ἀλλὰ γιὰ νὰ δώσει.  Π.Ἄνθ. Ἄγ.Ι. Χρυσοστ. Ἅ-224

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ἡ ὁμόνοια καὶ ἡ ἀγάπη μποροῦν νὰ κατορθώσουν πολλὰ . ἀκόμη κι ἂν ἀξιώνεις κάτι μεγάλο, ἐνῷ εἶσαι ἀνάξιος, μὴ φοβᾶσαι . θὰ γίνεις εἰσακουστὸς λόγω τῆς καλῆς σου διαθέσεως.  Π.Ἄνθ.Ἄγ.Ι.Χρυσοστ.Ἅ-211

Ἀγ.Ἰωάν.Χρύσ. Ὅταν κάποιος βρίσκεται σὲ συμφορὰ καὶ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ βοήθεια, δὲν πρέπει νὰ λέμε ὅτι εἶναι κακός, γιατὶ αὐτὸ εἶναι ἀπόδειξη σκληρότητας καὶ ἀπανθρωπιᾶς καὶ ἀλαζονείας. Π.ἀνθ.Ἀγ.Ι.Χρυσοστ.Α-236

Μεγ.Βασιλείου. Ἐρώτησις ΡΟΕ΄. Πῶς φαίνεται ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου καὶ πῶς ἐλέγχεται ὁ μὴ οὕτως ἀγαπῶν. Ἀπόκρισις : «Τῆς ἀγάπης ἐξαίρετα δύο ταῦτα· τὸ λυπεῖσθαι μὲν καὶ ἀγωνιᾶν ἐφ’ οἷς βλάπτεται ὁ ἀγαπώμενος, χαίρειν δὲ καὶ ἀγωνίζεσθαι ὑπὲρ τῆς ὠφελείας αὐτοῦ. Μακάριος οὖν ὁ πενθῶν ἐπὶ τῷ ἁμαρτάνοντι, οὗ ὁ κίνδυνος φοβερός· καὶ χαίρων ὑπὲρ τοῦ κατορθοῦντος, οὗ τὸ κέρδος ἀσύγκριτον ...  Ὁ δὲ μῆ οὕτως συνδιατιθέμενος φανερὸς ἐστι μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφόν». ΕΠΕ 9,212

Ἀγ.Ἀναστασίου Σιν. Ἐρώτησις : Τί σημαίνει αυτὸ ποὺ λέγεται, «Ἐὰν πωλήσω τὰ ὑπάρχοντά μου και παραδώσω τὸ σῶμά μου γιὰ νὰ καεῖ, ἀλλὰ δὲν ἔχω ἀγάπη, οὐδὲν ὠφέλούμαι»; Πῶς πουλάει κάποιος ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του χωρὶς αγάπη; Ἀπόκρισις : Ὑπάρχουν μερικοὶ ἄνθρωποι ποὺ φαίνονται βέβαια ὅτι κάνουν πολλὲς ἐλεημοσύνες, ἀλλὰ μισοῦν τοὺς ἀδελφούς τους, εἶναι κακολόγοι, ὑπερήφανοι, ἄδικοι, μνησίκακοι, φθονεροί. Ἔτσι μὲ αὐτὰ τὰ πάθη ἡ ἐλεημοσύνη τους εἶναι ἀνώφελη. Γιατὶ ἐγὼ νομίζω, ὅτι μὲ τὰ πάθη αὐτὰ σβήστηκαν οἱ λαμπάδες τῶν πέντε παρθένων, ἐπειδὴ εἶχαν ἔλλειψη ἀπὸ αὐτὸ τὸ πνευματικὸ λάδι. Φ-Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. ΕΠΕ 13Γ-197

Ἄγ.Μᾶρκος Ἐρημ Ἀπὸ ὅλες τὶς ἀρετὲς πιὸ περιεκτικὴ εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον, ἡ ὁποία συνίσταται ἀπὸ τὴν ἀποχὴ τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν καὶ ἀπὸ τὴν ἠρεμία τῶν λογισμῶν. Φ-Ἄγ.Μάρκου Ἐρημ. τ13,91

Ἄγ.Μᾶρκος Ἐρημ Μεγάλη ἀρετὴ νὰ ὑπομένεις τὰ ἐπερχόμενα καὶ νὰ ἀγαπᾶς τοὺς μισοῦντας σέ, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. Ἀπόδειξη τῆς ἀνυπόκριτης ἀγάπης εἶναι ἡ συγχώρηση τῶν ἀδικημάτων.   Φ-Ἄγ.Μάρκου Ἐρημ. τ13,55

Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρ.Ἡ ἀγάπη εἶναι γλυκύτερη ἀπὸ τὴν ζωή, καὶ ἡ κατανόησις τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν ὁποία γεννᾶται ἡ ἀγάπη, εἶναι γλυκύτερη ἀπὸ μέλι κηρήθρας. Γιὰ τὴν ἀγάπη δὲν εἶναι λυπηρὸ νὰ δεχθῆ ἕναν φοβερὸ θάνατο χάριν τῶν ἀγαπημένων της. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ 8β-153

Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρ. Μὴν ἀλλάξης τὴν ἀγάπη τοῦ ἀδελφοῦ σου μὲ τὴν ἀγάπη κάποιου πράγματος, διότι ἡ ἀγάπη τοῦ ἀδελφοῦ ἔχει κρυμμένον μέσα της τὸ πολυτιμότερο ὅλων τῶν ἀγαθῶν. Ἐγκατέλειψε τὰ μικρά, γιὰ νὰ εὕρης τὰ πολύτιμα. Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ 8β-217

Ἀββᾶ Ἀγάθωνος. Ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων ὅτι: Ἐὰν μοῦ ἦταν δυνατὸ νὰ εὕρω ἕνα λεπρὸ καὶ νὰ τοῦ δώσω τὸ σῶμα μου καὶ νὰ πάρω τὸ ἰδικό του, θὰ ἤμουν εὐτυχής. Διότι αὐτὴ εἶναι ἡ τελεία ἀγάπη. Ἀποφθέγματα Γερόντων -ΕΠΕ τομ.1,117

Ἀγαπίου Μον. Μὲ 6 τρόπους τελειοῖς τὴν ἀρετὴν ταύτην, (τὴν τελείαν ἀγάπην) τουτέστι, νὰ ἀγαπᾶς, νὰ συμβουλεύῃς, νὰ βοηθᾷς, νὰ ὑπομένῃς, νὰ συγχωρᾷς, καὶ νὰ δίδῃς καλὸν ὑπόδειγμα μὲ θεϊκὰ λόγια καὶ πράξεις ἐνάρεταις. Ἀμαρτωλών Σωτηρία 185

Ἀγαπίου Μον. Ὅτι τινὲς μὲν ἀγαποῦσιν, ἀμὴ δὲν ὑπάγει παρεμπρὸς ἡ ἀγάπη τους. Ἕτεροι ἀγαποῦσι μὲ καλὴν συμβουλήν, ἀλλὰ δὲν βάνουν χεῖρα εἰς τὸ σακκοῦλι, νὰ βοηθήσουν μὲ ἔλεος. Ἄλλαι δὲ ἀγαποῦσι, νουθετοῦσι, καὶ ἐλεοῦσιν, ἀμὴ δὲν ὑπομένουσι τὴν ὕβριν, καὶ τὴν ἀσθένειαν τοῦ πλησίον, οὔτε φυλάγουν τοῦ Ἀποστόλου τὴν ἐντολὴν, ὁποῦ λέγει· Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτω τὸν νόμον πληρώσατε. Ἀμαρτωλών Σωτηρία 185

Ἀγαπίου Μον. Ἄλλοι πάλιν ὑπομένουν τὰς ὕβρεις μὲ καρτερίαν, ἀμὴ δὲν συγψωροῦσι μὲ εὐσπλαγχνίαν. Καὶ ἐὰν δὲν ἔχουν καὶ μῖσος εἰς τὴν καρδίαν, ὅμως εἰς τὸ φαινόμενον δὲν δείχνουσι καλὸν πρόσωπον. Οὗτοι καλὰ καὶ τὸ πρῶτον φυλάγουσιν, ἀμὴ εἰς τὸ, β΄. σφάλλουσι, καὶ δὲν φθάνουσιν εἰς τὴν τῆς ἀρετῆς τελειότητα. Εἶναι πάλιν ἄλλοι ὁποῦ κάμνουσι ὅλα τὰ ἄνωθεν, ἀμὴ δὲν νουθετοῦσι τὸν πλησίον μὲ λόγους, καὶ παραδείγματα, ὁποῦ εἶναι τὸ ἐκλεκτότερον μέρος τῆς ἀγάπης. Ἀμαρτωλών Σωτηρία 185

Ἀγαπίου Μον. Κατὰ τὴν αὐτὴν τάξιν λοιπὸν ἠμπορεῖ πᾶς ἕνας, νὰ ἐξετάσῃ τοῦ λόγου του, πόσον μετέχει, καὶ πόσον τῆς ἀγάπης ὑστερεῖται. Ὅτι, ὅστις ἀγαπᾷ, εὑρίσκεται εἰς τὸν, α΄. βαθμόν, εἴ τις νουθετᾷ εἰς τὸν β΄. εἴτις βοηθᾷ εἰς τὸν γ΄. ὁ ὑπομένων, εἰς τὸν δ΄, ὅστις ὑποδέχεται τὴν ὕβριν, καὶ συγχωρᾷ ἐκ καρδίας, εἰς τὸν ε΄. εἴτις δὲ στερεώνει καὶ νουθετᾷ τὸν πλησίον μὲ λόγους, παραδείγματα, καὶ μὲ τὴν ἀγαθὴν αὐτοῦ πολιτείαν (τὸ ὁποῖον εἶναι πρᾶξις τῶν τελείων καὶ ἀποστολικῶν ἀνθρώπων) ἂς ἠξεύρῃ πῶς ἔφθασεν εἰς τὸ ἄκρον ταύτης τῆς ἀρετῆς. Αὐταὶ εἰσὶν αἱ στερεωτικαὶ πράξεις, ὁποῦ περιέχει ἡ ἀγάπη ἐν ἑαυτῇ, εἰς τὰς ὁποίας ἐνδείκνυται ὅσον χρεωστοῦμεν πρὸς τὸν πλησίον. Ἀμαρτωλών Σωτηρία 185-186

Ἀγ.Νικοδήμου. Ὁ θεῖος Χρυσόστομος ὁμιλ. ιε΄ κεφ. ε΄, τοῦ κατὰ Ματθαῖον· λέγει, ὅτι ὁ Κύριος εἰς τὸ κεφάλαιον αὐτὸ διδάσκει ἐννέα βαθμούς, εἰς τοὺς ὁποίους ἀναβιβάζει ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς διὰ τῶν ἁγίων του ἐντολῶν· α΄) ὅτι, οἱ Χριστιανοὶ δὲν πρέπει νὰ ἀρχίσουν νὰ ἀδικήσουν τινά, β΄) ὅτι ἂν ἀρχίσῃ τις νὰ ἀδικῇ αὐτούς, αὐτοὶ πρέπει νὰ μῆ τὸν ἐκδικοῦν μὲ τὴν ἴσην ἀδικίαν· γ΄) ὅτι νὰ μὴ κάμνουσιν εἰς τοὺς ἄλλους, ἐκεῖνα τὰ κακά· ὁποῦ τοὺς ἔκαμαν ἐκεῖνοι, ἀλλὰ νὰ τὰ ὑπομείνουν καὶ νὰ ἡσυχάσουν· δ΄) ὄχι μόνον νὰ ἡσυχάσουν, ἀλλὰ καὶ νὰ δώσουν θεληματικῶς τὸν ἑαυτόν τους εἰς τὸ νὰ πάθουν τὰ κακά· ε΄) τὸ καὶ νὰ δώσουν τὸν ἑαυτόν τους εἰς τὰ πάθη, περισσότερον καὶ προθυμώτερον, παρὰ ὁποῦ θέλει ἐκεῖνος ὁποῦ τοὺς κακοποιεῖ· στ) τὸ νὰ μὴν μισίσουν ἐκείνον ὁποῦ τοὺς κακοποιεῖ· ζ΄) τὸ καὶ νὰ ἀγαπήσουν αὐτὸν ἐκ καρδίας· η΄) τὸ καὶ νὰ τὸν εὐεργετήσουν· θ΄) τὸ νὰ παρακαλοῦν καὶ τὸν Θεὸν διὰ λόγου του. Ἀόρατος Πόλεμος 55.